Is AI het einde van de menselijke kunst? Mijn antwoord is nee.

De laatste dagen heb ik intense reacties gelezen op een Studio Ghibli-achtige video die gegenereerd is met kunstmatige intelligentie. Sommigen zijn enthousiast, anderen verontrust. Ik hoorde uitspraken als:

“Kunst is dood.”

“Niets zal ooit meer hetzelfde zijn.”

“Het einde van de wereld is nabij.”

En hoewel ik de impact begrijp, wil ik je uitnodigen om even adem te halen.

Ja, we betreden een nieuw tijdperk. Maar dit is niet het einde van de wereld. Het is een moment om ons te herinneren wat echt belangrijk is: wat uit het menselijke hart komt, draagt altijd een trilling die geen enkele machine kan nabootsen.

Kunstmatige intelligentie kan mooie beelden, stemmen, muziek genereren. Maar het heeft geen kindertijd gehad. Het heeft nooit liefgehad. Het heeft nooit gehuild. Het heeft geen dromen. Geen wonden. Geen ziel.

Alles wat AI produceert, is een weerspiegeling van iets menselijks. Want achter elk algoritme zit een geest, een intentie, een menselijk doel dat het heeft ontworpen. Dat mogen we niet vergeten.

Het gaat er niet om technologie af te wijzen, maar om haar met wijsheid te integreren.

Laten we AI niet op een voetstuk plaatsen. Maar ook niet op de brandstapel. Laten we het op zijn juiste plek zetten: als een hulpmiddel.

En terwijl de wereld blijft veranderen, zijn jij en ik nog steeds hier, creërend, schrijvend, rakend met woorden, zorgend met liefde, en echte sporen achterlatend.

Laten we van deze tijd genieten. Laten we er het beste van maken. Want wat uit het menselijke geboren wordt… blijft heilig.

Julissa ✨